Είναι η εκστροφή, κάθοδος, και προβολή του τοιχώματος του ορθού, δια του δακτυλίου. Εμφανίζεται αρχικά κατά την αφόδευση και σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, κατά το βήχα, άρση βάρους, ακόμη και αυτόματα. Αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση εξελκώσεων, αιμορραγίας , ακόμη και νέκρωσης του τοιχώματος. Απαντάται σε παιδιά, αλλά και σε μεγάλες ηλικίες, συχνότερα στις γυναίκες, και οφείλεται σε ανεπάρκεια των μυών του πυελικού εδάφους (περινέου).

Η πρόπτωση της παιδικής ηλικίας αντιμετωπίζεται συνήθως συντηρητικά, με καλά αποτελέσματα. Η μερική πρόπτωση στους ενήλικες αντιμετωπίζεται  με σκληρυντικές ενέσεις, εκτομή του βλεννογόνου και άλλες τεχνικές, ενώ η ολική με μια σειρά από χειρουργικές τεχνικές αποκατάστασης.

Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση γίνεται ολοένα και περισσότερο αποδεκτή ως η προσέγγιση εκλογής στην αντιμετώπιση της πρόπτωσης ορθού. Συνιστάται στην ανάταξη και καθήλωση με ραφές του τοιχώματος του ορθού με ή χωρίς τοποθέτηση πλέγματος (ορθοπηξία). Η λαπαροσκοπική εικόνα υπερτερεί , ιδιαίτερα σε περιοχές όπως το μέσο και κατώτερο ορθό. Φαίνεται ότι η λαπαροσκοπική προσπέλαση  σχετίζεται με μικρότερη νοσηρότητα, αποδεκτά ποσοστά υποτροπής, και καλύτερα λειτουργικά αποτελέσματα.