Το πάγκρεας είναι ένας αδένας του πεπτικού συστήματος με ενδοκρινή και εξωκρινή μοίρα, ο οποίος παράγει πλήθος σημαντικών ορμονών με κυριότερες την ινσουλίνη, τη γλυκαγόνη, τη σωματοστατίνη κ.α. Ο ρόλος του στο πεπτικό σύστημα είναι η έκκριση του παγκρεατικού υγρού το οποίο περιέχει ένζυμα που συμμετέχουν στην απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών από το λεπτό έντερο, τη διάσπαση των υδατανθράκων, των πρωτεϊνών και των λιπιδίων.
Η φλεγμονή του παγκρέατος καλείται παγκρεατίτιδα και η αντιμετώπισή της είναι κατά βάση συντηρητική. Σημαντικό ρόλο στη διάγνωση των παθήσεων του παγκρέατος παίζει ο απεικονιστικός έλεγχος και ιδιαίτερα η αξονική τομογραφία με λεπτές τομές.
Τα νεοπλάσματα (όγκοι) του παγκρέατος ταξινομούνται σε αυτά της ενδοκρινούς και αυτά της εξωκρινούς μοίρας. Η βιολογική συμπεριφορά τους ποικίλλει, διακρίνοντας τα σε καλοήθη και κακοήθη. Συχνότερος εκπρόσωπος είναι το παγκρεατικό αδενοκαρκίνωμα που προέρχεται από κύτταρα της εξωκρινούς μοίρας και έχει κακή πρόγνωση.
Οι όγκοι της ενδοκρινούς μοίρας (νευροενδοκρινείς) έχουν ποικίλο δυναμικό κακοήθειας. Ανάλογα με την έκκριση ή όχι διαφόρων ορμονών διακρίνονται σε μη λειτουργικούς όγκους που προκαλούν συμπτώματα λόγω πίεσης ή διήθησης παρακειμένων ιστών όπως πόνο, ναυτία, κακουχία, αποφρακτικό ίκτερο, και λειτουργικούς οι οποίοι εκκρίνουν διάφορες ορμόνες (γαστρίνη, ινσουλίνη, σωματοστατίνη, Vasoactive Intestinal Peptide κλπ) και προκαλούν αντίστοιχη κλινική εικόνα.
Άλλη κατηγορία νεοπλασμάτων είναι τα πρωτοπαθή κυστικά νεοπλάσματα του παγκρέατος, με κυριότερους εκπροσώπους τα ορώδη κυστικά νεοπλάσματα που είναι σχεδόν πάντα καλοήθη, καθώς και τα βλεννώδη κυστικά νεοπλάσματα και τα ενδοπορικά θηλώδη βλεννοπαραγωγά νεοπλάσματα, που έχουν κακόηθες δυναμικό.
Τα κακοήθη νεοπλάσματα, με συχνότερο το παγκρεατικό αδενοκαρκίνωμα, διαγιγνώσκονται συνήθως σε προχωρημένο στάδιο όταν προκαλούν συμπτώματα, ενώ η αντιμετώπισή τους είναι κατά βάση χειρουργική. Η λαπαροσκοπική χειρουργική έχει θέση τόσο στη διάγνωση με τη λήψη βιοψιών, αλλά και την αντιμετώπιση με εκπυρήνιση καλοήθων βλαβών, διενέργεια παρηγορητικών επεμβάσεων παράκαμψης της γαστρεντερικής οδού και του χοληφόρου συστήματος σε κακοήθεια, αλλά και με ριζικές επεμβάσεις παγκρεατεκτομής, σε εξειδικευμένα κέντρα.Η εξαιρετικά περίπλοκη επέμβαση λαπαροσκοπικής ολικής παγκρεατοδωδεκαδακτυλεκτομής με συνοδό λεμφαδενικό καθαρισμό ολοκληρώθηκε με επιτυχία από τον Δρα Βασίλειο Δρακόπουλο, σε ασθενή με σπάνια περίπτωση συνύπαρξης νεοπλάσματος IPMN (Intraductal Papillary Mucinous Neoplasm) και νεοπλάσματος SPNP (Solid Pseudopapillary Neoplasm of the Pancreas). Αξίζει να σημειωθεί πως είναι η τέταρτη φορά παγκοσμίως που εμφανίζεται συνύπαρξη αυτών των νεοπλασμάτων σε ασθενή και η πρώτη φορά που αντιμετωπίζεται λαπαροσκοπικά.
Πολύτιμη υπήρξε η αδιάκοπη υποστήριξη του Δρα Νικόλαου Ρουκουνάκη, η συμβολή του Δρα Δημήτριου Μαγγανά, Διευθυντών της Α’ Χειρουργικής Κλινικής & Μονάδας Μεταμόσχευσης Οργάνων υπό την επίβλεψη του Επικεφαλής Διευθυντή της Κλινικής, Δρα Βασίλη Βουγά. Στην απαιτητική διαδικασία σημαντική υπήρξε η βοήθεια των χειρουργών Ελένης Δασκαλάκη και Σωτήριου Βούλγαρη, η αρωγή των Αναισθησιολόγων Βαρβάρας Σφύρα, Σπυριδούλας Ανθή, Βασιλικής Μπισμπίκου, Παναγιώτη Ουρανή, με συνεχή και ουσιώδη υποστήριξη της Αναισθησιολόγου Στέλλας Γιανναράκη – τόσο κατά τη διάρκεια του χειρουργείου όσο και μετεγχειρητικά – αλλά και του Νοσηλευτικού Προσωπικού.
Η ασθενής εξήλθε του Νοσοκομείου σε άριστη γενική κατάσταση.