Το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας αποτελείται από τη μήτρα, τις σάλπιγγες, τις ωοθήκες.
Η μήτρα βρίσκεται μέσα στην πύελο (λεκάνη) μεταξύ ουροδόχου κύστης και ορθού και πρόκειται για ένα κοίλο μυώδες όργανο – τυπικού βάρους εκτός εγκυμοσύνης 50-100 γραμμαρίων, μήκους 7,5 εκ., πλάτους 5 εκ. και πάχους 3 εκ. – που μοιάζει με αντεστραμμένο αχλάδι και αποτελείται από τον τράχηλο, το σώμα και τον ισθμό. Το κυρίως σώμα της μήτρας περιλαμβάνει τον ορογόνο – μία εξωτερική στοιβάδα, το μυομήτριο που αποτελεί το κυρίως τμήμα και το εσωτερικό που ονομάζεται ενδομήτριο. Κύριος ρόλος της μήτρας είναι να υποδέχεται το έμβρυο και να προστατεύει την ανάπτυξή του μέχρι τον τοκετό.
Οι σάλπιγγες ή ωαγωγοί, είναι μυώδεις επιμήκεις σωλήνες με μήκος 10–13 εκατοστά και εξωτερική διάμετρο 0,05-1,0 cm και συνδέουν την κοιλότητα της μήτρας με την κοιλιά, καθότι ξεκινούν από τον πυθμένα της μήτρας με το άκρο να βρίσκεται ελεύθερο μέσα στην κοιλιά. Διακρίνονται τέσσερα τμήματα: το ενδομήτριο, ο ισθμός, η λήκυθος και ο κώδωνας, του οποίου το άκρο καταλήγει στους κροσσούς. Οι σάλπιγγες αποτελούν το σημείο συνάντησης του ωαρίου με το σπερματοζωάριο.
Ωοθήκες
Οι ωοθήκες είναι οι γεννητικοί αδένες της γυναίκας και επιτελούν διπλή λειτουργία. Αφενός παράγουν ωάρια, αφετέρου ορμόνες με κύρια λειτουργία τους την αναπαραγωγή. Έχουν σχήμα ωοειδές, μήκος 3-5 cm, πλάτος 1,5-3 cm και πάχος 1,5-2,5 cm. Το χρώμα τους είναι ροδίζον λευκό-γκρι και η επιφάνειά τους ανώμαλη, γεμάτη άσπρες ουλές. Η θέση τους στη λεκάνη δεν είναι σταθερή. Στις γυναίκες που δεν έχουν γεννήσει, βρίσκονται στα πλάγια τοιχώματα κάτω από τις σάλπιγγες, με τους άξονες κάθετους, τις εσωτερικές πλευρές στραμμένες προς την πυελική κοιλότητα. Οι ωοθήκες στηρίζονται σε τρία σημεία με συνδέσμους.
Σε περιπτώσεις που έχουν παρουσιασθεί κύστεις στις ωοθήκες, ινομυώματα, λειτουργική αιμορραγία, ενδομητρίωση, δυσπλασίες του τραχήλου (CIN) ή καρκίνος ενδομητρίου, ωοθηκών και τραχήλου σταδίου Ι, το χειρουργείο εκλογής είναι η Λαπαροσκοπική Υστερεκτομή.
Η μήτρα – και τα εξαρτήματά της – αφαιρούνται μέσω τριών ή τεσσάρων μικρών οπών στην κοιλιά απ’ όπου εισάγεται μία κάμερα και τα λαπαροσκοπικά εργαλεία για την επέμβαση.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι Λαπαροσκοπικής Υστερεκτομής, με κύριους τους ακόλουθους:
Ολική λαπαροσκοπική υστερεκτομή μετά των εξαρτημάτων: Αφαίρεση μήτρας, τραχήλου, ωοθηκών και σαλπίγγων
Ολική λαπαροσκοπική υστερεκτομή άνευ των εξαρτημάτων: Αφαίρεση της μήτρας και του τραχήλου με διατήρηση των ωοθηκών και των σαλπίγγων
Υφολική λαπαροσκοπική υστερεκτομή μετά των εξαρτημάτων: Αφαίρεση μόνο του σώματος της μήτρας, των ωοθηκών και των σαλπίγγων, όχι του τραχήλου.
Υφολική λαπαροσκοπική υστερεκτομή άνευ των εξαρτημάτων: Αφαίρεση μόνο του σώματος της μήτρας.
Λαπαροσκοπικά υποβοηθούμενη κολπική υστερεκτομή (LAVH): Λαπαροσκοπική διατομή μόνο κάποιων συνδέσμων της μήτρας και των ωοθηκών με τους υπόλοιπους εγχειρητικούς χειρισμούς να πραγματοποιούνται κολπικά.
Η λαπαροσκοπική υστερεκτομή πλεονεκτεί έναντι της ανοιχτής καθότι προσφέρει μικρότερη απώλεια αίματος, μικρότερο χειρουργικό τράυμα και άρα μικρότερη νοσηλεία και ταχύτερη ανάρρωση της ασθενούς και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα.